Yuvenall

Jesteś? Jestem. Tak… tym razem na pewno. Zaciskam palce na trzymanym w dłoni skrawku rzeczywistości i ściągam ją na siebie, jak dziecko zrywające ze stołu obrus. Zachłannie, nie myśląc o kryształowej cukiernicy która potoczy się po podłodze rozsypując słodko-ostre diamenty. Jak zwykle z tą samą niemowlęcą niemal niewinnością i wiarą… w co? Czy może w kogo? A kto wyciągnie rękę? Na razie sama muszę sięgać, garściami zgarniać kolory, zapychać nimi usta, aby wi&#

Pierwszy raz od bardzo, bardzo dawna miałam sen. Koszmar. Bardzo... bardzo realistyczny;/ Chcę mieć znów ciszę pod powiekami, gdy wreszcie uda się zasnąć. Samemu, we własnym pokoju - nawet tym wynajętym. Byle daleko od innych ludzi, ich oddechu, nieustającego tętna... Daleko od pewnego konkretnego pokoju, gdzie przed miesiącem zaczęło się całe to piekło. Przepraszam Cię za wtedy i za ten weekend. Byle daleko od myśli. Czasem chciałabym się stać drugim Warwickiem... Wszczepić w mózg pieprzony bluetooth czy implant p

Hm... dawno się nic nie robiło na tym devie, czas to chyba troszkę pozmieniać. Zwłaszcza że kolor temu sprzyja. Kolor... znowu wszystko nabiera barw. Rdza, turkus i fiolet. Dawno nie było takiej chaotycznej harmonii ^^ Jeśli utrzyma się dłużej można oczekiwać kolejnych aktualek. Zobaczymy co może wyjść z photomanipulacji;>